Vetzuren

Vetzuren kunnen in verschillende groepen worden ingedeeld op basis van de aanwezigheid van dubbele bindingen in de moleculen.

FA's kunnen verzadigd zijn (SFA's), d.w.z. dat ze geen dubbele bindingen hebben. Boterzuur, caprylzuur en caprinezuur behoren tot deze familie.

Omgekeerd worden vetzuren met één dubbele binding "enkelvoudig onverzadigd" (MUFA) genoemd, zoals omega-7 en omega-9. Als ze meerdere dubbele bindingen hebben, worden ze "meervoudig onverzadigd" (PUFA) genoemd, een familie waartoe omega-3 en omega-6 behoren.

Onder de onverzadigde vetzuren (MUFA's en IGFA's) worden sommige als essentieel beschouwd omdat zij bijdragen tot de goede werking van het lichaam. Zij zijn ook betrokken bij de biosynthese van bepaalde hormonen en bij de samenstelling van onze cellen.

Van de omega-3 (PUFA) wordt alfa-linoleenzuur (ALA) aangetroffen in vlas-, walnoot- en koolzaadolie. Eicosapentaeenzuur (EPA) en docosahexaeenzuur (DHA) komen voor in vette vis.

In het lichaam leidt het metabolisme van omega-3 tot de productie van prostaglandines van het type 3, dat zijn ontstekingsremmende moleculen. Bovendien helpen omega-3 het risico op hoge bloeddruk en hart- en vaatziekten te verminderen. EPA en DHA zijn betrokken bij de normale werking van de hersenen en het hart. DHA is ook betrokken bij de instandhouding van een normaal gezichtsvermogen.

Omega-6, zoals linolzuur, arachidonzuur en gamma-linoleenzuur (GLA), worden in grote hoeveelheden aangetroffen in maïs- en zonnebloemolie. Deze meervoudig onverzadigde vetzuren helpen beschermen tegen hart- en vaatziekten, evenals omega-9, zijnde enkelvoudig onverzadigde vetzuren waarvan de belangrijkste vertegenwoordiger oliezuur is, een molecule die in zeer grote hoeveelheden voorkomt in olijfolie, waardoor het een van de pijlers van het Kretenzische dieet is.

Omega-7, andere enkelvoudig onverzadigde vetzuren, worden aangetroffen in macadamianootolie, duindoornolie en ook in zuivelproducten. Zij dragen bij tot de goede werking van het hart en de hersenen. Palmitoleïnezuur, rumeninezuur en vaccinezuur maken deel uit van omega-7. Een dieet rijk aan omega-7 zou het niveau van de slechte cholesterol (LDL) verlagen en de verhoging van de goede cholesterol (HDL) bevorderen. Deze werking is gemeenschappelijk voor omega-9. Omega-7 zorgt ook voor een goede hydratatie van een droge huid, de slijmvliezen van de ogen, de mond, het spijsverteringskanaal, de neus en de vagina.

Bovendien geeft de verdeling tussen de verschillende families van vetzuren elke olie haar eigen kenmerken. Hoe meer verzadigde vetzuren een olie bevat, hoe dikker en boterachtiger de textuur, zoals het geval is bij karitéboter. Anderzijds maakt de aanwezigheid van poly- of mono-onverzadigde vetzuren de olie vloeibaarder, zoals men bijvoorbeeld kan zien bij walnootolie en olijfolie.

Op dagelijkse basis zou de ideale verhouding naar schatting worden bereikt dankzij een inname van 50% omega-9, 20% omega-6 en 5% omega-3, waaraan een inname van 25% verzadigde vetzuren zou worden toegevoegd.

Bovendien kunnen bepaalde vetzuren, zoals transvetzuren, die in de voedingsindustrie worden gebruikt, schadelijke gevolgen hebben voor de gezondheid. Deze gehydrogeneerde vetten kunnen namelijk de afzetting van atheromateuze plaques op de slagaderwanden bevorderen en zo schade toebrengen aan hart en bloedvaten.